جز دلت که لازم است، هیچ چیز با خودت نمی بری
نبر ولی
از سفر که آمدی ، راه با خودت بیار
راه های دور وسخت
خسته ایم از این همه
جاده های امن وراه های تخت
می روی سفر برو ولی
زود برنگرد
مثل آن پرنده باش
آن پرنده ای که عاقبت ، قله ی سپید صبح را فتح کرد .
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
...نظرسنجی
نظرتون راجع به وبلاگ چیه
آمار سایت